Cyfrowy identyfikator obiektu

, ale powinien wykraczać poza to dzięki zintegrowanej funkcji lokalizacyjnej.

Celem DOI jest umożliwienie ich wykorzystania do trwałego odniesienia do obiektów cyfrowych.

). Zilustrowano to poniżej na przykładzie Datacite. Można również zapytać o najnowszą wersję metadanych obiektu. . W razie potrzeby metadane można zmienić, lista historii zmian nie jest dostępna. Po przypisaniu DOI obiekt cyfrowy można w razie potrzeby zmienić lub zastąpić.

DOI mają na celu rozwiązanie problemu martwych linków poprzez zapewnienie, że obiekty nadal pozostają dostępne w ich DOI po zmianie ich adresu URL. Warunkiem wstępnym jest jednak to, że wpis w centralnej bazie danych jest aktualizowany za każdym razem, gdy zmienia się adres URL. Odpowiedzialność za aktualizację spoczywa na organizacji, która jest również odpowiedzialna za przechowywanie obiektu cyfrowego i adresu URL.

Centralna baza danych, w której przechowywane są identyfikatory i adresy URL, jest obsługiwana przez Międzynarodową Fundację DOI . Zgodnie z polityką prywatności operatorzy zapisują: „

”

Strukturę i strukturę cyfrowego identyfikatora obiektu opisano w międzynarodowej normie ISO 26324: 2012. Nazwy DOI zawsze zaczynają się od 10. i mają formę 10.ORGANIZACJA / ID , gdzie organizacje (zwłaszcza wydawcy ) mają przypisany własny numer (zaczynając od 1000) i mogą samodzielnie nadać identyfikator. Różne organizacje używają tutaj różnych schematów: niektóre używają numeru ISBN, czasami obiekty są po prostu numerowane kolejno. Wielkie lub małe litery w nazwach DOI nie mają znaczenia.

Jako Jednolity Identyfikator Zasobów , DOI są poprzedzone identyfikatorem schematu doi: tak, że mają postać doi: 10.ORGANIZACJA / ID .

W publikacji, która jest identyfikowana przez DOI (np. Doi: 10.1371 / journal.pbio.0020449 ), dalsze DOI mogą z kolei identyfikować części; w podanym przykładzie można znaleźć liczbę, która jest identyfikowana przez doi: 10.1371 / journal.pbio.0020449.g001 . Jest to szczególnie częste w przypadku artykułów w czasopismach lub rozdziałów w książce. Jednak generalnie nie można zakładać, że DOI można skrócić w punkcie lub ukośniku, aby dostać się do takiego „obiektu nadrzędnego”, ponieważ nie ma tutaj ustalonego schematu.

Przykłady

DOI 10.1000 / 182 identyfikuje dokument 182 z organizacją 1000 (sama fundacja DOI). To jest podręcznik DOI. Można go znaleźć w Internecie, wpisując DOI w masce wprowadzania DOI Foundation (resolver DOI) lub bezpośrednio wpisując adres URL

• https://doi.org/10.1000/182

wezwania. Aby to zrobić, usuń istniejący prefiks doi: i zastąp go adresem URL serwera DOI https://doi.org/ . Jednak witryna znaleziona w ten sposób zazwyczaj nie jest samym dokumentem, do którego się odwołuje, ale stroną dotyczącą odpowiedniego dokumentu, z możliwością pobrania lub zakupu.

Wybór zarejestrowanych organizacji

Przedrostek DOI	właściciel
10,1000	Międzynarodowa Fundacja DOI
10.1001	American Medical Association
10.1002	John Wiley & Sons : Wiley-Blackwell
10.1007	Wydawnictwo Springer
10.1016	Elsevier
10.1021	Amerykańskie Towarzystwo Chemiczne
10.1038	Nature Publishing Group
10.1055	Grupa wydawnicza Thieme
10.1063	Amerykański Instytut Fizyki
10.1073	Narodowa Akademia Nauk
10,1080	Informa UK ( Taylor i Francis )
10,1088	Instytut Fizyki
10.1093	Oxford University Press
10.1098	Towarzystwo Królewskie
10.1109	IEEE
10.1111	John Wiley & Sons : Blackwell Publishing
10.1128	Amerykańskie Towarzystwo Mikrobiologii
10.1136	American Association for the Advancement of Science (AAAS)
10.1145	Stowarzyszenie Maszyn Komputerowych

Chociaż oficjalnie zaleca się podawanie DOI jako pełnego adresu URL , ściśle mówiąc, tylko część zaczynająca się od 10 to DOI. Część przed tym, oznaczająca HTTP - proxy , wywołuje jeden resolver DOI. Resolwery DOI rozwiązują DOI, i. Oznacza to, że przekierowują przeglądarkę internetową lub innego klienta internetowego do innej witryny internetowej, wysyłając odpowiedź HTTP zawierającą nagłówek Location :, po którym następuje docelowy adres URL.

Resolver IDF (https://dx.doi.org/ lub https://doi.org/) nie zawsze musi być używany jako resolver DOI, np. B. można również hdl.handle.netzastosować. Ponadto niektóre agencje rejestracyjne DOI oferują własne resolwery DOI, np. B. projekt mEDRA i PANGEA.

DOI są dostępne dla większości artykułów naukowych od 2000 r., Ale w niektórych przypadkach sięgają czasów powstania czasopism. DOI artykułu można ustalić od odpowiedzialnego wydawcy i zwykle można go znaleźć na oficjalnej stronie internetowej wydawcy artykułu.

.

DOI i inne specjalne identyfikatory mogą pomóc w ujednoliceniu lub znalezieniu informacji o identycznych odniesieniach z różną pisownią w różnych wersjach językowych Wikipedii.

• Publikacja online
• Jednolita nazwa zasobu (URN)
• Trwały, jednolity lokalizator zasobów
• Otwórz URL
• Ekslibris SFX
• Katalog referencyjny społeczeństwa

• doi.org The International DOI Foundation (angielski)
• usługa shortDOI
• DOI 115 283 385 artykułów z czasopism, książek, norm, plików itp.