Uniwersytet Oksfordzki
( niemiecki : Pan jest moim światłem )
Zjednoczone Królestwo
Studenci studiów licencjackich : 11 930
Studia podyplomowe : 11 813
Jest to najstarszy uniwersytet w świecie anglojęzycznym i udokumentowano, że istnieje od XII wieku. Jest podzielony na 39 kolegiów i sześć stałych sal prywatnych. Wszystkie kolegia są samorządnymi instytucjami w ramach uniwersytetu, z których każda kontroluje swoje członkostwo, wewnętrzne struktury i działalność.
założenie
Uniwersytet Oksfordzki ( łac . Universitas Oxoniensis ) nie ma znanej daty założenia. Najstarszymi śladami nauczania w Oksfordzie są listy od nauczyciela, który rozpoczął tam nauczanie około 1096 roku. Uniwersytet rozwinął się około 1167, kiedy król Henryk II zakazał Anglikom uczęszczania na Uniwersytet Paryski . Wraz z Uniwersytetem Paryskim i Uniwersytetem Bolońskim Oxford jest jednym z najstarszych uniwersytetów europejskich. Historyk Giraldus Cambrensis wykładał na uniwersytecie już w 1188 roku, a pierwszy zagraniczny uczony Emo von Wittewierum przybył do Oksfordu w 1190 roku. Kierownik uniwersytetu nosi tytuł kanclerza (niem. kanclerz) od co najmniej 1201 r. Uniwersytet Oksfordzki otrzymał przywilej królewski w 1248 r. za panowania króla Henryka III .
Jeden z najstarszych dokumentów na uniwersytecie prowadził swoje odrodzenie po wypadnięciu z miastem i został napisany przez legata na papieża w 1214. Powodem tego rozłamu była egzekucja w 1208 lub 1209 roku, dlatego niektórzy uczeni uciekli do Cambridge i założyli później Uniwersytet Cambridge . Od momentu powstania Uniwersytetu w Cambridge, te dwa uniwersytety, zwane łącznie Oxbridge , ukształtowały życie intelektualne Wielkiej Brytanii .
Studenci dołączył ze względu na ich pochodzenie geograficzne dwóch Nationes wzdłuż której północy ( z północy lub Boreales do którego Anglicy byli na północ od rzeki Trent i sosny) i południa ( południowców lub Australes do którego Anglicy południe od rzeki Trent, irlandzkie i walijskie były wśród ) reprezentowanych. W późniejszych wiekach pochodzenie geograficzne nadal wpływało na przynależność wielu studentów, kiedy członkostwo w college'u lub sali w Oksfordzie stało się powszechne. Ponadto członkowie wielu zakonów, m.in. dominikanów , franciszkanów , karmelitów i augustianów , osiedlili się w Oksfordzie w połowie XIII wieku i utrzymywali mieszkania lub akademiki dla studentów. Mniej więcej w tym samym czasie prywatni dobroczyńcy założyli kolegia jako niezależne instytucje dydaktyczne. Wśród najwcześniejszych takich dobroczyńców byli William z Durham, który założył University College w 1249 roku , oraz John Balliol , ojciec przyszłego króla Szkocji i imiennik Balliol College . Walter z Merton , który później został biskupem Rochester , opracował szereg zasad dotyczących życia w Merton College . Dzięki temu stał się wzorem dla takich obiektów w Oksfordzie i na Uniwersytecie Cambridge. Odtąd coraz więcej studentów mieszkało w kolegiach, a nie w aulach i domach zakonnych. W 1355 r . doszło do najbardziej niszczycielskiego konfliktu między studentami a mieszkańcami miasta .
W latach 1333/1334 próba niezadowolonych uczonych założenia nowego uniwersytetu w Lincolnshire Stamford została zablokowana przez uniwersytety w Oksfordzie i Cambridge. Od tego czasu do lat 20. XIX wieku w Anglii nie wolno było zakładać nowych uniwersytetów. Dało to Oxford i Cambridge duopol , co było niezwykłe dla dużych krajów Europy Zachodniej.
renesans
, wpływowy biblista.
W 1636 r. William Laud , kanclerz i arcybiskup Canterbury , skodyfikował statut uniwersytetu . Zostały one w dużej mierze zachowane do połowy XIX wieku. Laud był odpowiedzialny za zabezpieczenie przywilejów dla prasy uniwersyteckiej i wniósł znaczący wkład w Bodleian Library , główną bibliotekę uniwersytetu. Od powstania Kościoła anglikańskiego do 1866 r. członkostwo w Kościele było warunkiem uzyskania tytułu licencjata na uniwersytecie. Ludziom różnych wyznań pozwolono otrzymać tytuł magistra sztuki dopiero w 1871 roku.
Uniwersytet był ośrodkiem rojalistycznym podczas angielskiej wojny domowej (1642–1649) , a miasto wspierało przeciwnych parlamentarzystów . Karol I szukał schronienia w Christ Church i używał uczelni jako swojej rezydencji podczas wojny secesyjnej. Lojalistyczny parlament zgromadził się w jadalni Christ Church . Jednak od połowy XVIII wieku uniwersytet prawie nie brał udziału w konfliktach politycznych.
Założony w 1610 roku Wadham College był kolegium Christophera Wrena . Wren należał do grupy naukowców doświadczalnych w Oxfordzie, Oxford Philosophical Club , w latach pięćdziesiątych XVII wieku, do której należeli także Robert Boyle i Robert Hooke . Grupa ta odbywała regularne spotkania w Wadham pod kierownictwem Johna Wilkinsa i utworzyła zalążek, który później utworzył Towarzystwo Królewskie .
Kobiety i Oxford
.jpg)
.jpg)
Do 1878 r. kobiety nie mogły studiować na uczelniach w Oksfordzie. Pierwsze kolegia tylko dla kobiet zostały założone w 1878 z Lady Margaret Hall, a w 1879 z Somerville College , dziesięć lat po założeniu pierwszych kobiecych uczelni w Cambridge. Lady Margaret Hall i Somerville po raz pierwszy otworzyły swoje drzwi w 1879 roku dla swoich pierwszych 21 studentów (12 z Somerville, 9 z Lady Margaret Hall), którzy musieli uczęszczać na wykłady w pokojach nad piekarnią w Oksfordzie. Kolejnych 25 studentów, którzy mieszkali w domu lub z przyjaciółmi, założyło Society of Oxford Home Students , które przekształciło się w St Anne's College w 1952 roku .
Pod koniec 19 wieku, St Hugh College i St Hilda College został założony . Wszystkie te kolegia stały się później koedukacyjne, począwszy od Lady Margaret Hall i St. Anne's w 1979 roku. Ostatnim żeńskim college'em był St Hilda's, który od 2008 roku przyjmuje mężczyzn. Na początku XX wieku Oxford i Cambridge były w dużej mierze postrzegane jako bastiony męskich przywilejów. Integracja kobiet w Oksfordzie była promowana podczas I wojny światowej, a kobiety zostały zaakceptowane jako równorzędne studentki medycyny w 1916 roku. W 1917 roku uczelnia przejęła odpowiedzialność finansową za egzaminy zdawane przez kobiety.
Dopiero 7 października 1920 r. kobietom pozwolono uzyskać takie same stopnie naukowe, jak ich koledzy płci męskiej. W 1927 r . donatorzy uniwersytetu utworzyli kontyngent, który ograniczył liczbę studentek do jednej czwartej studentów płci męskiej. Przepis ten został zniesiony dopiero w 1957 roku. Ponieważ w tym czasie wszystkie kolegia w Oksfordzie przyjmowały tylko studentów jednej płci, liczba studentek była jednak ograniczona przez możliwości kolegiów kobiecych. Dopiero w 1959 r. kolegia kobiece otrzymały status pełnoprawnych kolegiów uniwersyteckich. Kilka kolegiów zostało założonych lub ukształtowanych przez kobiety, takich jak Balliol College i Wadham College .
W 1974 Brasenose , Hertford , Jesus , St Catherine’s i Wadham były pierwszymi uczelniami męskimi, które dopuszczały kobiety. Większość kolegiów męskich przyjęła swoje pierwsze studentki w 1979 roku. Christ Church powstał w 1980 roku, a Oriel był ostatnim męskim college'em, który przyjmował kobiety w 1985 roku. Większość szkół podyplomowych w Oksfordzie została założona jako instytucje koedukacyjne w XX wieku, z wyjątkiem St. Antony's, która została założona jako szkoła dla mężczyzn w 1950 roku i zaczęła przyjmować kobiety dopiero w 1962 roku. Odsetek studentek w Oksfordzie wyniósł 51,2% w 2018 roku. Odsetek kobiet wśród profesorów wyniósł w 2019 roku 19%.
W 1908 roku kobiety zostały przyjęte do Związku Oksfordzkiego . Pierwszą kobietą-prezydentem Unii Oksfordzkiej była w 1977 Benazir Bhutto , która studiowała w Lady Margaret Hall. 28 maja 2015 r. Louise Richardson została nominowana na kolejną wicekanclerz uczelni. Z zastrzeżeniem zgody Zgromadzenia, Richardson objął urząd 1 stycznia 2016 r., zastępując Andrew Hamiltona. Ta pierwsza nominacja dla kobiety na to stanowisko jest uważana za kamień milowy w historii uczelni.
pozwolić
W 2019 roku na 23 020 kandydatów na studia licencjackie przyjęto 3 280 osób . Odpowiada to wskaźnikowi przyjęć 14,24%, co czyni Oxford University jednym z najbardziej selektywnych w Wielkiej Brytanii. Całkowita liczba wniosków wzrosła o 25,3% od 2015 roku. Kursy z największą liczbą kandydatów na miejsce w latach 2017-2019 obejmują ekonomię i zarządzanie (16,3 kandydatów na miejsce), informatykę (14,8 kandydatów na miejsce) i medycynę (10,8 kandydatów na miejsce). W 2019 roku uczelnia odnotowała największy wzrost wniosków od kandydatów spoza UE . Największą grupą wnioskodawców zagranicznych jest Chińska Republika Ludowa (3943 wnioskodawców), a następnie Stany Zjednoczone (2179 wnioskodawców) i Singapur (1459 wnioskodawców). Niemcy stanowią szóstą co do wielkości grupę kandydatów (1234 kandydatów) w Oksfordzie.
Studenci ubiegający się o przyjęcie na studia w Oksfordzie nie są przyjmowani przez sam uniwersytet, ale przez poszczególne kolegia . Natomiast studenci ubiegający się o studia podyplomowe są przyjmowani przez wydziały, ale nadal są członkami kolegium. Sama uczelnia wykonuje jedynie zadania administracyjne.
Uczelnia jest często krytykowana, ponieważ przyjmuje nieproporcjonalnie dużą liczbę studentów ze szkół prywatnych . W 2016 r. Oxford University przyznał tylko 59% swoich miejsc uczniom w szkołach publicznych , podczas gdy około 93% wszystkich brytyjskich studentów i 86% brytyjskich uczniów szkół średnich uczy się w szkołach publicznych. Odsetek uczniów szkół państwowych stale rośnie. W latach 2015-2019 udział rządu wszystkich brytyjskich studentów każdego roku wynosił odpowiednio 55,6%, 58,0%, 58,2%, 60,5% i 62,3%. Oxford University spędza ponad £ 6 milionów rocznie na programy, aby przyciągnąć kandydatów ze słabiej reprezentowanych populacji.
W 2018 r. Coroczny raport o przyjęciach na uniwersytet wykazał, że osiem uczelni w Oksfordzie przyjęło mniej niż trzech czarnoskórych kandydatów w ciągu ostatnich trzech lat. W 2020 r. wskaźnik przyjęć mniejszości etnicznych osiągnął rekordowy poziom, wzrastając z 558 do 684 uczniów, co stanowi 23,6% wszystkich przyjętych kandydatów z Wielkiej Brytanii. Liczba czarnoskórych studentów wzrosła z 80 do 106 studentów, co stanowi około 3,7% wszystkich przyjętych kandydatów.
Procedura przyjęcia
Proces rekrutacji na Oxford University jest uważany za jeden z najbardziej wymagających na świecie. Wstępna selekcja opiera się na już osiągniętych lub oczekiwanych wynikach egzaminów, piśmie motywacyjnym, referencjach szkolnych oraz, w przypadku niektórych przedmiotów, na pisemnym teście wstępnym i/lub pracach pisemnych złożonych przez kandydatów. Około 60% kandydatów znajduje się na krótkiej liście, chociaż różni się to w zależności od programu studiów. Jeśli duża liczba kandydatów na kurs znajduje się na krótkiej liście, studenci mogą zostać losowo przypisani do innej uczelni, która nadal ma miejsce na wybrany kurs.
W drugiej turze naboru kolegia zapraszają kandydatów na rozmowy kwalifikacyjne, które odbywają się przez około trzy dni w listopadzie lub grudniu. Większość kandydatów odbywa indywidualne rozmowy kwalifikacyjne w jednej lub kilku rozmowach kwalifikacyjnych z pracownikami akademickimi i wykładowcami z kolegiów. Kandydaci spoza Europy mogą przeprowadzać rozmowy kwalifikacyjne online. Wyniki procesu rekrutacji zostaną rozesłane przez kolegia na początku stycznia. Jeden na czterech wybranych kandydatów zostaje przyjęty do college'u, do którego nie aplikował. W przypadku niektórych kursów kandydaci mogą otrzymać otwartą ofertę i są kierowani do college'u dopiero w sierpniu.
Wsparcie finansowe
Studenci Oxfordu mają wiele możliwości uzyskania pomocy finansowej podczas studiów. Wprowadzone w 2006 r. Oxford Opportunity Bursaries to ogólnouniwersyteckie stypendium oparte na środkach, które zapewnia każdemu brytyjskiemu studentowi do 10,235 GBP w ciągu trzech lat. Ponadto poszczególne uczelnie oferują stypendia, aby pomóc swoim studentom. Na przykład dla studentów studiów podyplomowych uniwersytet oferuje stypendium Rhodes lub stosunkowo nowe stypendium Weidenfeld. Oxford oferuje również stypendium Clarendon , które jest otwarte dla kandydatów wszystkich narodowości. Stypendium Clarendon jest finansowane głównie przez Oxford University Press we współpracy z niektórymi uczelniami i innymi partnerstwami. W 2016 r. Oxford University ogłosił, że zaoferuje swój pierwszy bezpłatny kurs online we współpracy z amerykańską siecią uniwersytetów online. Kurs nosi tytuł „Od ubóstwa do dobrobytu: zrozumienie rozwoju gospodarczego”.
uczyć
Studia w Oxfordzie są podzielone na trymestry . Trwają one osiem tygodni i nazywają się Michaelmas (od października do grudnia), Hilary (od stycznia do marca) i Trinity (od kwietnia do czerwca lub lipca). Trymestry zawsze rozpoczynają się w niedzielę i są wewnętrznie określane numerycznie, przy czym pierwszy tydzień jest określany jako pierwszy tydzień, a ostatni tydzień jako osiem tygodni . Całkowity czas nauczania w Oksfordzie jest krótszy niż na większości innych uniwersytetów w Wielkiej Brytanii i wynosi mniej niż pół roku. Oczekuje się jednak, że studenci będą również wykonywać pracę akademicką podczas trzech okresów świątecznych (znanych jako Boże Narodzenie , Wielkanoc i Długie Wakacje ).
Studia licencjackie skupiają się na ćwiczeniach , podczas których od jednego do trzech studentów omawia swoją tygodniową pracę z korepetytorem w ciągu godziny . Zazwyczaj jest to esej (nauki humanistyczne, większość nauk społecznych i niektóre nauki matematyczne, fizyczne i przyrodnicze) lub arkusz zadań (fizyka, matematyka, nauki przyrodnicze i niektóre nauki społeczne). Zazwyczaj studenci mają jeden lub dwa zajęcia tygodniowo, które odbywają się w ich własnej uczelni lub w innej uczelni na uniwersytecie. Uzupełnieniem zajęć są wykłady i seminaria organizowane przez wydziały uczelni.
Egzaminy i stopnie
Uczelnia jest odpowiedzialna za przeprowadzanie egzaminów i nadawanie stopni naukowych. Aby uzyskać tytuł licencjata , należy zdać dwa zestawy egzaminów. Pierwszy test jest ustawiony jako moderacja lub Egzaminy wstępne ( niemiecki : wyznaczony i zwykle zmęczony pod koniec trzeciego kwartału, testy wstępne) na kilku przedmiotach pod koniec drugiego trymestru. Drugi zestaw egzaminów, Final Honors School (znany również jako Finals ), odbywa się pod koniec studiów licencjackich (w humanistyce i większości nauk społecznych) lub na koniec każdego roku akademickiego (w większości nauk matematycznych i przyrodniczych, jak również niektóre nauki społeczne) zamiast.
siedem lat.Administracja centralna
Formalnym kierownikiem uczelni jest kanclerz , którym obecnie jest Chris Patten . Jak w większości brytyjskich uniwersytetów, tytuł kanclerza jest tylko symboliczny i dlatego nie jest zaangażowany w codzienne prowadzenie uczelni. Kanclerz jest wybierany przez członków Konwokacji , ciała złożonego ze wszystkich absolwentów uczelni i pozostaje na tym urzędzie aż do śmierci.
”, składa się z ponad 3700 pracowników naukowych i administracyjnych uczelni i odpowiada za sprawy legislacyjne: omawia i ogłasza przepisy proponowane przez Radę Uczelni.Uniwersytet Oksfordzki jest „uniwersytetem publicznym” w tym sensie, że otrzymuje fundusze publiczne, oraz „uniwersytetem prywatnym” w tym sensie, że jest w pełni samorządny i teoretycznie mógłby odmówić finansowania publicznego.
Kolegia i stałe sale prywatne
Aby zostać członkiem uniwersytetu, wszyscy studenci i większość kadry akademickiej muszą być członkami kolegium. Uniwersytet Oksfordzki składa się z 39 kolegiów (w tym Reuben College, który nie przyjmie studentów do 2021 r.) oraz sześciu Stałych Prywatnych Halls (PPH), z których każda kontroluje ich członkostwo oraz wewnętrzne struktury i działania. Nie wszystkie uczelnie oferują wszystkie kursy, ale zazwyczaj obejmują one szeroki zakres przedmiotów.
Poniższa lista przedstawia uczelnie:
Stałe prywatne sale zostały założone przez różne wyznania chrześcijańskie. Jedną z różnic między kolegium a PPH jest to, że kolegia są prowadzone przez uczonych uczelni, podczas gdy kierownictwo PPH jest przynajmniej częściowo z odpowiednim wyznaniem chrześcijańskim.
„Stałe Sale Prywatne” (PPH) to:
Finanse
W sezonie 2017/18 uczelnia miała dochód w wysokości 2237 mln funtów ; Głównymi źródłami były granty badawcze (579,1 mln funtów) i czesne (332,5 mln funtów). Kolegia miały łączny dochód w wysokości 492,9 miliona funtów.
Łączne aktywa kolegiów wynoszące 6,3 miliarda funtów również przekraczają sumę aktywów uniwersytetu wynoszącą 4,1 miliarda funtów. Suma kolegiów nie odzwierciedla wszystkich aktywów kolegiów, ponieważ nie obejmują one wartości ich budynków historycznych lub dóbr kultury, takich jak dzieła sztuki i biblioteki.
Sieci
Budynek główny
Uczelnia jest uczelnią miejską i dlatego nie posiada głównego kampusu . Zamiast tego uczelnie, wydziały, mieszkania studenckie i inne obiekty są rozsiane po całym centrum miasta. Obszar Nauki Uniwersytetu Oksfordzkiego , w którym znajduje się większość wydziałów naukowych, wygląda jak kampus. 4 ha duży Radcliffe Obserwatorium Quarter w północno-zachodniej części miasta jest obecnie w budowie.
Do najbardziej znanych budynków uniwersyteckich należą Radcliffe Camera , Sheldonian Theatre , w którym odbywają się koncerty muzyczne, wykłady i ceremonie uniwersyteckie oraz szkoły egzaminacyjne , w których odbywają się egzaminy i niektóre wykłady. Kościół NMP Matki użyto uroczystościach akademickich poprzedzających budowę Teatru Sheldonian. Katedra Christ Church jest w unikalny sposób zarówno jako kaplica College i katedry.
W latach 2012-2013 uczelnia wybudowała kontrowersyjną 4-5-piętrową osiedle Castle Mill z widokiem na Cripley Meadow i zabytkową Port Meadow , która blokuje widok na wieże w centrum miasta. Projekt budowlany nazwano „Wieżowiec obok Stonehenge ”.
Parki
.
.
Różne parki otwarte dla publiczności należą do uczelni, takich jak Bagley Wood czy Christ Church Meadow .
Biblioteki
Uczelnia prowadzi największy system bibliotek uniwersyteckich w Wielkiej Brytanii. Z ponad 11 milionami woluminów na półkach 190 km, Bodleian Libraries Group (dawniej Oxford University Library Service ) jest drugą co do wielkości biblioteką w Wielkiej Brytanii po British Library . Organizacja, założona w 2000 roku, składa się z 28 bibliotek i połączyła Bibliotekę Bodlejską z kilkoma bibliotekami specjalistycznymi. Niektóre z tych bibliotek powstały poprzez połączenie wcześniej oddzielnych zbiorów, np . Biblioteka Sacklera . Bodleian Libraries Group jest legalną biblioteką depozytową i dlatego jest uprawniona do zażądania bezpłatnego egzemplarza każdej książki opublikowanej w Wielkiej Brytanii. Kolekcja Bodleian powiększa się każdego roku o pięć kilometrów półek.
Oprócz Biblioteki Bodleian każda uczelnia posiada własną bibliotekę. Biblioteki uniwersyteckie różnią się znacznie wielkością i inwentarzem. Największa biblioteka uniwersytecka znajduje się w Somerville College . Biblioteka Merton College została otwarta w 1373 roku, co czyni ją najstarszą nieprzerwanie działającą biblioteką uniwersytecką na świecie.
Tytułowa i najbardziej znana Bodleian Library , uważana za najważniejszą bibliotekę naukową uniwersytetu, została założona ponad 400 lat temu jako pierwsza biblioteka publiczna w Anglii. Biblioteka Bodleian (wewnętrznie zwana „Bod”) składa się z oryginalnej Biblioteki Bodleian, która została założona na dziedzińcu Old Schools przez Thomasa Bodleya w 1598 i otwarta w 1602, Radcliffe Camera , Clarendon Building i Weston Library. Tunel pod Broad Street łączy te budynki z Gladstone Link, który został otwarty w 2011 roku i który łączy oryginalną bibliotekę z Radcliffe Camera.
W 2004 roku Bodleian wziął udział w projekcie masowej digitalizacji z Google . Jednym z godnych uwagi zasobów elektronicznych Bodleian Group jest Electronic Enlightenment Project, który został nagrodzony Digital Prize 2010 przez British Society for Eighteenth-Century Studies .
Nowy magazyn książek został otwarty w South Marston w Swindon w październiku 2010 roku . Ostatnie projekty budowlane obejmują renowację budynku New Bodleian Building, który po ponownym otwarciu w 2015 roku został przemianowany na Weston Library. Remont miał zapewnić lepszą przestrzeń dla wielu skarbów biblioteki (w tym Pierwszego Folio Szekspira i Biblii Gutenberga ) oraz wystaw czasowych.
Wydawniczy
.
Muzea
Oksford ma wiele muzeów i galerii, które są otwarte dla publiczności bezpłatnie. Założone w 1683 roku Muzeum Ashmolean jest najstarszym muzeum w Wielkiej Brytanii i najstarszym muzeum uniwersyteckim na świecie. Mieści się w nim znaczące kolekcje sztuki i archeologii, w tym dzieła Michała Anioła , Leonarda da Vinci , Turnera i Picassa, a także starożytne skarby, takie jak buława skorpiona , Kronika Pariana i klejnot Alfreda. Zawiera również skrzypce Stradivariusa , uważane za jeden z najlepiej zachowanych okazów na świecie.
W uniwersyteckim muzeum historii naturalnej znajdują się uniwersyteckie eksponaty zoologiczne , entomologiczne i geologiczne . Znajduje się w dużym neogotyckim budynku przy Parks Road w uniwersyteckim parku naukowym. Jego kolekcja obejmuje szkielety tyranozaura rexa i triceratopsa , a także najbardziej kompletne szczątki dodo , które można znaleźć na całym świecie. Mieści się tam również „Profesura Simonyi dla publicznego zrozumienia nauki”, którą obecnie sprawuje Marcus du Sautoy .
W sąsiedztwie Muzeum Historii Naturalnej znajduje się Pitt Rivers Museum , założone w 1884 roku , w którym prezentowane są eksponaty archeologiczne i antropologiczne uniwersytetu i obecnie obejmuje ponad 500 000 obiektów. W ramach darowizny przekazanej przez Augustusa Pitta Riversa uniwersytet ustanowił stanowisko nauczyciela antropologii, dlatego pracownicy muzeum są zaangażowani w nauczanie antropologii w Oksfordzie od samego początku.
Muzeum Historii Nauki znajduje się na Broad Street w najstarszym zachowanym specjalnie wybudowanym budynku muzealnym na świecie. Zawiera 15 000 artefaktów od czasów starożytnych do XX wieku, reprezentujących prawie wszystkie aspekty historii nauki. Na wydziale muzycznym w St Aldate's znajduje się kolekcja instrumentów muzycznych Bate, która składa się głównie z instrumentów zachodniej muzyki klasycznej. Christ Church Picture Gallery mieści się zbiór ponad 200 obrazów przez dawnych mistrzów .
Tradycje
Podczas egzaminów, immatrykulacji, postępowań dyscyplinarnych i wizyt urzędników uniwersyteckich noszenie stroju akademickiego jest obowiązkowe. W Oksfordzie składa się to z szaty , togi i subfusc , który jest używany do opisania formalnego stroju pod szatą akademicką. Członkowie brytyjskich sił zbrojnych mogą nosić mundury służbowe pod szatami zamiast subfusc. W lipcu 2012 r. zmieniono przepisy dotyczące stroju akademickiego, aby uczynić go bardziej inkluzywnym dla osób transpłciowych .
Referendum wśród studentów Oxfordu w 2015 r. wykazało, że 76% głosowało przeciwko dobrowolnemu noszeniu stroju akademickiego podczas egzaminów akademickich. Samorząd studencki w dużej mierze zinterpretował referendum nie jako głos za dobrowolnym noszeniem stroju akademickiego, ale jako głos za jego de facto zniesieniem, bo gdyby tylko mniejszość miała zdawać egzaminy bez stroju akademickiego, reszta miałaby wkrótce nastąpić.
Inne tradycje i zwyczaje różnią się w zależności od uczelni. Na przykład niektóre uczelnie organizują uroczyste kolacje nawet sześć razy w tygodniu, ale inne tylko sporadycznie. Większość uczelni wymaga noszenia szat podczas uroczystych kolacji i odmawiania łacińskiego okresu karencji .
(„czarny krawat”).Kluby i stowarzyszenia
.jpg)
W Oksfordzie są dwa tygodniki studenckie: The Independent Cherwell i The Oxford Student. Inne publikacje to magazyn Isis, satyryczny Oxymoron i Oxonian Review. Studencka stacja radiowa to Oxide Radio. Większość kolegiów ma chóry kaplic. Stowarzyszenia muzyczne, teatralne i inne stowarzyszenia artystyczne istnieją zarówno na poziomie uniwersyteckim, jak i uniwersyteckim, takie jak Oxford University Dramatic Society i Oxford Revue.
Samorządy studenckie
Związek Studentów Uniwersytetu Oksfordzkiego (OUSU) istnieje, aby reprezentować studentów w decyzjach uniwersyteckich i krajowej polityce szkolnictwa wyższego, a także świadczyć im usługi. Sama OUSU odzwierciedla również uniwersytecki charakter Uniwersytetu Oksfordzkiego i jest zarówno stowarzyszeniem ponad 21 000 indywidualnych studentów uniwersytetu, jak i organizacją parasolową Common Rooms, która reprezentuje poszczególne uczelnie. W skład Komitetu Wykonawczego OUSU wchodzi sześciu pełnoetatowych urzędników naukowych, którzy zwykle pracują w rok po egzaminach końcowych.
Znaczenie kolegiów jest tak duże, że dla wielu studentów college JCR (Junior Common Room dla studentów studiów licencjackich) lub MCR (Middle Common Room dla studentów studiów podyplomowych) jest postrzegany jako ważniejszy niż OUSU. Zarówno JCR, jak i MCR mają komitet, w którym prezydent i inni wybrani studenci reprezentują swoje uczelnie. Ponadto pokoje wspólne organizują imprezy i mają budżet, który mogą wydać według własnego uznania. Wspólne pokoje są finansowane przez uczelnie lub, na przykład, bary prowadzone przez studentów. Nie wszystkie uczelnie stosują strukturę JCR / MCR: na przykład cała populacja studentów Wadham College jest reprezentowana w jednym wspólnym pokoju.
Rankingi
| źródło | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rankingi uniwersytetów QS World | 5 | 4. | 5 | 6. | 6. | 6. | 5 | 6. | 5 | ||||||||||
| razy wyższe wykształcenie | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | 3 | 2 | 2 | 4. | 6. | ||||||||
| Ranking akademicki światowych uniwersytetów | 9 | 7th | 7th | 7th | 7th | 10 | 9 | 10 | 10 | 10 | 10 | 10 | 10 | 10 | 10 | 10 | ósmy | 9 |
Uniwersytet Oksfordzki jest uważany za jeden z najlepszych na świecie. We wszystkich trzech znanych brytyjskich rankingach uczelnia plasuje się na drugim miejscu - za University of Cambridge, z poszczególnymi grupami przedmiotowymi na czele. Uczelnia doskonale plasuje się w czołowych międzynarodowych rankingach. W rankingu Times Higher Education uniwersytet jest numerem 1 na świecie w rankingach QS World University Rankings, a US News Best Global Universities zajmuje odpowiednio 4 i 5. Dlatego jest to najlepsza europejska uczelnia we wszystkich trzech światowych rankingach. Uczelnia zajmuje 9 miejsce w Academic Ranking of World Universities i jest drugą najlepszą uczelnią w Europie po Cambridge. W szczególności nauki humanistyczne i społeczne tworzą światową czołówkę, wyprzedzając elitarne uniwersytety amerykańskie.
Zarzuty molestowania seksualnego
Uniwersytet wyprodukował przystojną liczbę celebrytów. 28 brytyjskich premierów odwiedziło Oksford, w tym Margaret Thatcher , Tony Blair , David Cameron , Theresa May i Boris Johnson . Ze wszystkich powojennych premierów tylko Gordon Brown kształcił się na jakimkolwiek uniwersytecie innym niż Oxford ( Uniwersytet Edynburski ), podczas gdy James Callaghan i John Major nigdy nie uczęszczali na uniwersytet. Ponad 100 absolwentów Oxfordu zostało wybranych do Izby Gmin w 2010 roku. Obejmuje to obecnego lidera opozycji Keira Starmera oraz wielu członków gabinetu i gabinetu cieni. Ponadto w Izbie Lordów zasiada ponad 140 Oksfordów .
Co najmniej 30 międzynarodowych głów państw zostało przeszkolonych w Oksfordzie. W tym wielu monarchów , pięć australijskich Premierzy ( John Gorton , Malcolm Fraser , Bob Hawke , Tony Abbott i Malcolm Turnbull ), sześć Pakistańska Premierzy ( Liaquat Ali Khan , Huseyn Shaheed Suhrawardy , Feroz Khan Noon , zulfikar Ali Bhutto , Benazir Bhutto i Imran Khan ), dwóch premierów Kanady ( Lester B. Pearson i John Turner ) oraz dwóch premierów Indii ( Manmohan Singh i Indira Gandhi ). Były przewodniczący Federalnej Republiki Federalnej Niemiec , Richard von Weizsäcker , jest jednym z niemieckich polityków, którzy studiowali w Oxfordzie . Były przewodniczący niemieckiego Bundestagu , Norbert Lammert , spędził semestr w Oxford.
Uczelnia wyprodukowała także 55 laureatów Nagrody Nobla . Wśród nich jest jedenastu laureatów Nagrody Nobla z chemii , pięciu z fizyki i szesnastu z medycyny . Ponadto uczelnia ma wśród swoich absolwentów dwunastu świętych (trzech uznawanych tylko przez Kościół katolicki, a nie przez Kościół anglikański), 86 arcybiskupów i 19 kardynałów .
- Znani absolwenci Uniwersytetu Oksfordzkiego to:
Adam Smith , szkocki filozof moralny i pedagog
Margaret Thatcher , premier Wielkiej Brytanii (1979-1990)
Richard von Weizsäcker , Prezydent Federalny Republiki Federalnej Niemiec (1984-1994)
Stephen Hawking , brytyjski fizyk teoretyczny, kosmolog i autor
Bill Clinton , 42. prezydent Stanów Zjednoczonych Ameryki (1993-2001)
Boris Johnson , premier Wielkiej Brytanii (2019-)
Malala Yousafzai , pakistańska blogerka i działaczka na rzecz praw dziecka
.jpg)
.jpg)
_Cropped.jpg)
- Patronką Oksfordu jest św . Frideswida .
- Drużyna futbolowa z Oksfordu ma za sobą trzy finały FA Cup . W 1874 roku jedynej „prawdziwej” drużynie uniwersyteckiej udało się zdobyć puchar w tych prestiżowych zawodach, wygrywając 2:0 z Royal Engineers.
- Uniwersytet Oksfordzki jest używany jako „ Hogwart ” w serialu o Harrym Potterze, ale głównie w wewnętrznej części „Hogwartu”, ponieważ fikcyjny zamek składa się z wielu zamków w całej Wielkiej Brytanii. Głównym komponentem jest jednak Uniwersytet Oksfordzki.
- W 2005 roku na Uniwersytecie Oksfordzkim odbyły się Mistrzostwa Świata Pamięci .
- Była drużyna hokeja na lodzie Uniwersytetu Oksfordzkiego czterokrotnie zdobyła Puchar Spenglera w Szwajcarii.
- Oxford University to miejsce pracy fikcyjnego archeologa Indiany Jonesa z serialu filmowego o tym samym tytule.